Clous du Seigneur

In april 2003 organiseerde Bastiaan van der Velden in het Amsterdamse Museum Van Loon een tentoonstelling over de „Clous du Seigneur‟ en de vraag of Jezus Christus gekruisigd werd met drie of vier spijkers.

De Weelde van het Batafysisch onderzoek

Gebonden in een spiraal ligt het Zomer-doe-boek van 2011 voor mij. Niet in het onhandige A4 formaat op veredeld kladblokpapier zoals ze in de jaren 1970 werden uitgegeven, maar in een handzaam formaat, mee te nemen op een batafysische fietstocht, veldtocht of expeditie naar de bronnen van de Amstel. Er kan niets meer mis gaan deze zomer, of we nu gedwongen zijn in Holland te bivakkeren, een reis naar de autonome enclave Balkonië maken, of door regen binnen moeten blijven. ‘Batafysica … en wat nu?’ van Rien Waddenvlek OCS is uitgegeven in het mythische Esonstad op 26 Merdre 138 door de Nederlandse Academie voor ’Patafysica – een reeks begrippen die voor de wakkere lezer, zich door het boek werkende, tastbaar zullen worden aan de hand van meerdere experimenten.

Wij leren dat voor het bevestigen van de snaren van het mentaal-veldgemaal een ringetje ‘absoluut de beste constructie’ is, de auteur weet op deze wijze zijn ruime kennis van het onderwerp met de lezer te delen, en dat op een wijze die nergens humoristisch wordt, hij heeft begrepen waar het om draait in de ’Patafysica. Wij worden in zestig pagina’s van ‘nog even een praktische tip’ naar de vaststelling dat het ‘raadzaam [is] monsterdozen bij u te hebben’ gevoerd, om op de laatste bladzijde te lezen dat bij problemen, onduidelijkheden en andere ongemakken de lezer altijd nog een toogdag van de Batafysica kan bezoeken. Misschien had de auteur de beginner er op moeten wijzen wat de invloed van het op gele houten klompen lopen door de in blauwe overal gestoken kaasdragers over de met IJsselkeitjes geplaveide Markt in Alkmaar is, op een experiment met het mentaal-veldgemaal in de duinen van Bergen aan Zee, maar wij begrijpen dat niet alle externe invloeden gecatalogiseerd kunnen worden.



Zij gingen u voor, illustere personen die deel namen aan de experimenten, uit de eregalerij




Voor de beginner is er op p. 56-57 een paklijst opgenomen van noodzakelijke attributen, alleen een lijst met gecertificeerde leveranciers had ter verduidelijking bijgevoegd kunnen worden, want hoe weet een beginnend batafysicus waar hij de ‘knuppel’ moet kopen, die onder het kopje ‘Algemeen’ wordt aanbevolen? Voor veel utensiliën is het duidelijk dat alleen IJzerhandel Meijer op de Rozengracht in Amsterdam de middenstander kan zijn waar je de snaren en pennen koopt. Maar enige verduidelijking had hierbij gegeven mogen worden. Bijvoorbeeld de pennen onder het kopje ‘mentaal veldgemaal’. Betreft het hier een schrijfgerei, een tentstok, een haring, een borgpen, of een Italiaans pastagerecht? Voor de beginnend batafysicus met een kleine beurs verwarrend als deze zich niet kan veroorloven om alle vier producten te kopen en tijdens het experiment in de duinen vast stelt het verkeerde gekocht te hebben – dan is het een hele fietstocht naar de Rozengracht, een omweg waar wij de beginner graag voor zouden behoeden.

Een aanrader, met ‘Batafysica … en wat nu?’ komt u de zomer door!



Bastiaan D. van der Velden,
Régent de Navigation Épigéenne

Regent Aleksandar

Regent Aleksandar

Regent Aleksandar – met een mooie medaille in goud met adelaar op de borst, nam zijn taak in het verder ontwikkelen en naar buiten brengen van de ’patafysica als wetenschap hoogst serieus.
De oude mythe van Icarus die tracht te vliegen was begin twintigste eeuw voor veel personen een beeld dat tot de verbeelding sprak, mede door de kranten en tijdschriften die melding maakten van de nieuwste methoden en technieken. Natuurlijk was een vlucht met deze prototypes van vliegtuigen alleen voor de rijken en durfallen weggelegd – open cockpit, geen parachute, onbetrouwbare motoren en een matig ontwikkelde kennis over aerodynamica. De aanpak van Aleksandar was gebaseerd op de principes van de roeitocht in een zeef boot door de straten van Parijs van de patafysicus Dr. Faustroll - als neergelegd door Alfred Jarry in de gelijknamige roman: door voor een landreis te kiezen zou de zeef immers minder kans hebben te zinken. De Regent Aleksandar ging met papier, een laken, lijm en verf aan de slag. Een stak gespannen doek van drie bij vijf meter – vleugels, staart, roer, wielen en een motor, allemaal perfect nageschilderd en opvouwbaar. Door met dit vliegtuig en camera langs kermissen en markten te gaan maakte hij het vliegen toegankelijk voor een groter publiek. Zover na te gaan is het model A 01, dat getoond werd op de kermis van Zagreb in 1906, ondanks de primitieve middelen, nooit bij een ongeluk betrokken geweest. En waren, gezien het opschrift op latere modellen en de achter grond, zelfs vluchten tot Parijs mogelijk.




B.D.
Régent de Navigation Épigéenne

Niet het Glaspaleis maar Droomkasteel

Een stad met paleizen en kastelen

Aan de rand van een oud koninkrijk ligt een klein stadje vol paleizen en kastelen. Gaat het zien, gaat het zien! zegt het voort ! Natuurlijk het glaspaleis, zojuist opgeknapt voor vele miljoenen. Maar niet te vergeten, iets noordelijker, aan de rand van de stad, een droomkasteel, al 45 jaar!

-----

Het oudste attractiepark van Heerlen (zijn er meer?) viert 27 mei haar 45-jarig bestaansfeest - al hoewel, het staat te koop, en de losse beelden zullen door de eigenaar na verkoop mee genomen worden.

Het Droomkasteel herbergt duizenden betonnen beelden van mensen en dieren uit de sprookjeswereld, zoals Sneeuwwitje en de zeven dwergen. Naast sprookjesfiguren vindt je er fonteinen, bloembakken, dieren-en tuinfiguren.

Al sinds 1966 opent het park van mei tot september zijn poorten; menig volwassene bezocht Droomkasteel Heerlerheide reeds als kleuter, een komt er nu graag met zijn eigen kinderen. Blikvanger aan de ingang vormt het grote beeld van een Afrikaanse olifant. De entreeprijzen zijn in deze dure tijden prettig laag; alleen voor een natje en een droogje zult u zelf moeten zorgen. Achter de poorten ondek je een met veel oog voor detail gebouwd fantasiekasteel met grotten, gangen, balustrades en torens. Vanaf de 21 meter hoge uitkijktorens heb je een fantastisch uitzicht op de wonderlijke aanleg en het samenspel van water en licht in de natuur. In het labyrint van onderaardse gangen tref je fraaie mozaieken en voorstellingen aan. In een speciale beeldengalerij staan tuinfiguren ook te koop. En wil je uitrusten dan kan dat op een van de bankjes, lekker in het zonnetje of in de schaduw onder de hoge bomen.

Droomkasteel Heerlerheide

Ganzeweide 113-115 Heerlen

Toren van Eben-Ezer

Robert Garcet (1912-2001) de constructeur van toren op de hier opgenomen fotos was volgens enkele websites een verbazende en veelzijdige man. In 1930 ging Garcet als arbeider werken in de mergelgroeven van Eben-Emael. Zijn vrije tijd besteedde hij aan de studie van de natuur en van de geologie in het bijzonder. Daardoor werd hij zich bewust van het stratigrafische belang van de silexniveaus die aanwezig zijn in de krijtafzettingen en ging hij de opeenvolging van lagen nauwkeurig beschrijven. Van 1953 tot 1963 bouwde hij, met de hulp van een twintigtal kameraden, de Toren van Eben-Ezer, toren van de vrede, helemaal en alleen met silex. Bovenop de toren staan vier gevleugelde waterspuwers: ze stellen een stier, een leeuw, een adelaar en een engel voor en staan symbool voor de dieren uit de Apocalyps, het laatste boek van de Bijbel, dat blijkbaar een sterke indruk maakte op Robert Garcet, zoals ook valt op te merken in de veelkleurige schilderijen, beelden en reliëfs die het interieur van de toren sieren

link.

Galerie Signe, Heerlen

1997 Mazout, foto’s, Galerie Signe, Heerlen

Cobra Museum

Op de overzichtstentoonstelling van Jacqueline de Jong in het Cobra Museum voor Hedendaagse Kunst, Amstelveen lag in 2003 een Aigle Bleu.

link

B.D.

Seymour Likely

Naast Seymour Likely was een klein steegje, te bereiken via de wc's en keuken van het cafe, waar in het voorjaar van 1992 een tentoonstelling was, The Dead End Museum. Enige maanden hing hier een van mijn foto's. Begin april opgehangen, hing het er nog met Koninginnedag.

B.D.

Faustroll - ch. XI - De l'embarquement dans l'arche

De as van Dr. Faustroll is als de ark van Noach (in hoofdstuk XI van Faustroll heet het dan ook 'De l'embarquement dans l'arche'). Zelfs als het in het Oude Testament beschrevene juist zou zijn – waarom niet: personen die op het eind der tijden wachten zijn van alle tijden, personen die om dit te overleven (ruimte-) vaartuigen bouwen eveneens, en een tsunami zal in het verleden ook al eens zijn voorgekomen - dan nog blijven de opvattingen en voorstellingen van wetenschappers en kunstenaars over de vorm en volume van de ark geheel denkbeeldig (en zodoende patafysisch), waarbij Athanasius Kircher zondermeer de meest betrouwbare berekening heeft gemaakt en het feit dat in Alan en Gill Bridgewater’s boek Making Noah's Ark Toys in Wood (Sterling, 1989) een ontwerp voor een nijlpaard zit, als bewijs kan gelden dat dit dier ook aan boord van de ark was. Hoewel de as van Faustroll feitelijk gereconstrueerd zou kunnen worden, kan voor een landvaart beter toevlucht gezocht worden tot de Arche de triomphe nabij de obelisk op de Place de la Concorde. Of tot de ‘New Safe Confinement’ (NSC of New Shelter), een constructie die als doel heeft de voormalige atoomcentrale Chernobyl af te dekken, in het Frans: ‘L’Arche de Tchernobyl est un projet qui consiste à "encercler" le réacteur n°4 à l'aide d'un sarcophage d'acier. L'arche aura pour hauteur 110 mètres, pour largeur 150 m et pour longueur 270 m. Cette arche abritera des ateliers destinés à décontaminer, traiter et conditionner les matériaux radioactifs en vue d'un futur stockage’ (wikipedia). Maten die bijna overeen komen met de berekening van Athanasius Kircher.

Cervelas de L’Aigle

De Cervelas de L’Aigle zijn een ‘spécialité aiglonne’, waarbij L’Aigle een stadje is in de Pays d’Ouche in het departement Orne. Twee locale slagers in L’Aigle fabriceren de worst, het Maison DOUDARD en maitre Jacques HOUSSIN op de Place des Halles met aan de muur een oud perkamenten plakkaat: «il est ben bon… not’ cervelas aiglon». Doudard Père et fils zijn te vinden in de Zone Industrielle 1, Secteur Est n°6. De gerookte worst met een Calvados smaakje kan worden gegrild (met een reepje gruyère er in), of gekookt bij de zuurkool, desnoods koud voor de apero. Op het jaarlijkse dorpsfeest rond hemelvaartsdag, de « 4 Jours de L'Aigle », worden ruim 5000 cervelas aan de man gebracht.




De newsletter Orne Terroirs van december 2008 weet te melden dat er een oud document is, ergens uit de jaren 1970, waarin de Franse president Georges Pompidou de makers op de hoogte brengt van het feit dat hij de cervelas zeer apprecieert en de twee worstenmakers feliciteert met hun creatie. De Cervelas aiglon is sinds 2003 ‘agréé Orne Terroirs’, wat zoveel is als een lokaal keurmerk voor traditionele producten uit de streek. Niettemin zijn er een paar verwarrende woorden te vinden op de websites die dit product promoten: ‘Recette créée il y a plus de trente ans par les charcutiers de la L’Aigle. Le Cervelas aiglon voit aujourd’hui sa tradition perpétuée par les deux charcutiers’. Een eeuwenoude traditie, perkamenten uithangbordjes, een aanbevelingsbrief van de president in de etalage, ‘agréé Orne Terroirs’, of de totale onthersening, een belastingzuigpomp die slachtafval als bekroond historisch streekproduct met gecreëerde authenticiteit als worstvormig aanhangsel uitspuwt.


B.D.
Régent de Navigation Épigéenne

-------------------

http://www.charcuteriedoudard.com/fabricant-charcutier-61.php

http://www.liberation.fr/vous/0109562305-un-petit-marche-tres-cochon

http://bloginfosdu61300.skyrock.com/1729970758-L-AIGLE-4-JOURS-il-faut-redynamiser-le-cervelas-Aiglon.html

(bij toeval zag ik dat de Le guide culinaire: aide-mémoire de cuisine pratique van
Auguste Escoffier, Philéas Gilbert en Émile Fetu (Flammarion, 1948) enkele verwijzingen naar de Cervelas bevat, p. 169, 193)





Cervelas are usually made with the tenderest parts of pork and the most interlarded with fat but if you make them of any other meat as veal leveret or rabbit take care that the meat be well mixed with bacon. Take meat according to the quantity of cervelas you would make mince it with some parsley and green onions salt and mixed spices. Choose the guts of the size you think proper nearly fill them with the meat and tie them at both ends then hang them to smoke two days in a chimney and afterwards boil them two or three hours according to their size but without salt. To make cervelas with onions take a sufficient quantity of onions according to your meat mince and stew them with bacon or hog's lard when three parts done add them to the meat and finish your cervelas as before. To make cervelas with truffles mince your meat and then add minced truffles in the quantity you think proper without boiling them finish as before.