Craubeek
 

Op weg naar een appelboerderij kom ik aan het einde van het dorp Craubeek – een lintbebouwing van honderden meters die zich door het mergelland wringt. Hier liggen een paar volkstuintjes en een met hoge struiken omheint perceel waar tientallen beelden staan. Een bordje waarschuwt dat er camera bewaking is, een gammel hangslot belet de toegang, maar nergens is enige verwijzing te vinden over de maker of verzamelaar van al deze hardstenen beelden en gegoten betonnen paardenkoppen. Een Tiki van de Paaseilanden en de kikker van Brisset staat vredig zij aan zij met enkele Boeddha’s, Maria, en daarnaast de zittende schrijver uit Egypte (die ook voorkomt in Dr. Faustroll). Een beer kijkt stuurs voor zich uit op een hoge sokkel, er naast staan de uilen van Jarry. Helemaal achter in de tuin is een miniatuur tempelcomplex van Borobudur nagebouwd, gekroond door een blauwe madonna. De overdaad aan sokkels doet vermoeden dat de  maker zijn werken graag terug zou zien in een museale opstelling, de veelheid aan stijlen geeft de indruk van een dozijn beeldhouwers die aan het werk zijn geweest, zo zonder het verhaal er achter is het dus lastig een inschatting te maken van de beweegredenen van de maker van deze visionaire beeldentuin. Maar het blijft verwonderen, de beeldentuin van Felix Senden is de fietstocht waard.  

B.D., 23 april 2020

   

het is voorbij met de plek (5 9 2020)

Een opname en gesprek met de maker https://l1.nl/beeldig-tuintje-in-voerendaal-16697

Barrier

Barrier

In het vuistdikke naslagwerk van J.F. van Agt, Zuid-Limburg uitgezonderd Maastricht (Staatsdrukkerij- en Uitgeverijbedrijf, Den Haag 1962) is te lezen dat de schutterij in Klimmen onder de pronkstukken een ‘Houten trom, xviii, hoog 44, beschilderd met een gekroond wapenschild waarop een rood monogram cmc, schildhouders twee wildemannen, aanhangend een keten, waaraan olifant met draagstoel’ bezit (p. 363). Die olifant staat iets verder in het dorp fier aan de weg, in beton gegoten. Aan de voet van de Klimmenderberg, een kilometer ten oosten van Klimmen waar ik wat lokaal fruit hoop te kopen, ligt een groepje boerderijen en een aantal huizen. De naam Barrier herinnert aan de slagboom van de voormalige tol aan de weg Maastricht-Heerlen. Hier  is een aanzet gemaakt voor een dierentuin, met ganzen, struisvogels, vorig jaar stond er nog en verdwaalde lama die ik vandaag niet terug kon vinden. De betonnen leeuwen liggen naast de poort, een rechter oor mist. Het is te betreuren dat de toegangshekken gesloten zijn, niet enkel wegens de heersende corona. In de lokale krant is te lezen dat het huis naast de dierentuin vorig jaar gesloten is door de burgemeester na een drugsvondst, maar de krant weet te melden dat de  ‘dierentuin’ open mag blijven en dieren voer zullen krijgen, behalve die olifant en leeuwen natuurlijk (De Limburger, 18 juli 2019).  

De olifant is niet slecht, iets kleiner als die bij het Droomkasteel aan de Ganzeweide op Heerlerheide. De dolfijnen in de ganzenvijver kunnen  als voorbeeld voor een tattoo dienen, de leeuwen lijken uit een en de zelfde mal te komen, maar de twee figuren – een hoofd ontbreekt -  die iets verderop op het perceel staan doen toch vermoeden dat we hier te maken hebben met een belangwekkend stuk outsiderkunst, een bescheiden ‘environnement visionnaire’, zij het met enig achterstallig onderhoud.

Fantastisch is natuurlijk de betonnen aap in de trapauto, met platte banden, muurvast in de modder, is het gestand als de as van Dr. Faustroll tijdens de landvaart, waarbij de cynocephale baviaan Bosse-de-Nage als matroos de bezoekers olijk toe aapt, Haha!

B.D., 23 april 2020